Retranchement X - Verschansing
Retranchement X was een van de weinige vestingwerken die gespaard bleven van de hevige beschietingen van de zomer van 1916 op het plateau van Thiaumont en zijn randen. Zoals alle betonnen schansen die rond 1900 werden aangelegd om de verdedigingsring van de Place de Verdun te versterken, bevindt het zich op de top van een helling. Beschut ten westen van de kust van Froideterre, controleert het dus in direct zicht de kop van het Froideterre-ravijn en een klein bos in de vorm van een H genaamd "Bois en H". Omdat deze verdedigingspositie geen eigen kazerne had, werden de mannen gehuisvest in de FT3-PC 119 gevechtsschuilplaats, 500 meter terug.
Froideterre - Retranchement X (2) - 2022-04-20
Aan de heuvel van Froideterre passeerde het Duitse offensief van 23 juni 1916 PC 119 en bereikte het de vesting Froideterre. De verschansing werd vervolgens van achteren ingenomen. Blootgesteld aan zwaar vuur, werd het gedeeltelijk verstoord en diende het tot oktober als een frontlinie-weerstandspositie. De eenheden die erin geslaagd waren deze schans te bezetten, strekten zich uit over vijftig meter, zonder solide beschutting tegen de "Marmites" (Marmites : zware Duitse obussen) en het zware geweervuur dat naar beneden regende, overleefden in het midden van een maanlandschap waarvan de littekens vandaag de dag nog steeds te zien zijn in het omringende landschap. Je moet dan wachten op de volgende vervanging, die na een paar dagen komt.
Froideterre - Retranchement X (3) - 2022-04-20
In positie blijven is al eten en drinken. Nieuwe voorraden kwamen nauwelijks aan en de voorraad die de gebombardeerde ravijnen namen, kwamen niet meer door. Het reservevoedsel was toen uitgeput, zelfs de ingeblikte goederen van de gedode kameraden werden genomen. Voor water is het een voortdurende strijd. Zodra het regent, worden de tenten uitgespreid om een straaltje water op te vangen, maar op zonnige dagen grijpt de dorst de strijders aan. De reservebussen werden snel omgedraaid door granaten of doorboord door granaatscherven. Het was dan nodig om in kleine sprongen van gat naar gat naar het ravijn te glippen, onder mitrailleurvuur naar de bron die minder dan 200 meter verderop lag. In het ergste geval konden ze altijd een paar liter modderig, stilstaand, stinkend water uit een krater halen.
Froideterre - Retranchement X (4) - 2022-04-20
Als er een positie moest worden ingenomen, moesten de soldaten ook vechten tegen de angst die hen naar de rand van waanzin dreef, of verder, de angst om misschien voor altijd te verdwijnen, begraven onder aarde verspreid door de explosies of verpletterd onder een geïmproviseerde schuilplaats. Ten slotte waren ze verplicht om op de bodem van een verschansing te gaan liggen die voortdurend werd gebombardeerd, om in kraters te duiken, om in de overblijfselen van communicatieloopgraven te kruipen, om waarnemers en de kogels van de machinegeweren te ontwijken. Toch konden ze niet ontsnappen aan het oog van de nieuwe wapens, vliegtuigen, van heksenpiloten die de grond eronder in de gaten konden houden en het vuur van de kanonnen konden richten. In het donker werkten de soldaten aan het verbeteren van hun posities.
Retranchement Y - Verschansing
Froideterre - Retranchement Y - 2022-04-20
Naast de versterkte positie X werd de betonnen schans Y grotendeels verpletterd door het hevige bombardement aan de randen van het plateau van Thiaumont in de zomer van 1916. Het is gemakkelijk om de vernietigende kracht van de artillerie in te schatten door deze verschansing te vergelijken met een andere identieke (betonnen borstwering en vaste gepantserde schilden) die de oorlog bijna intact beëindigde, zoals de verschansing van aan de «La source du Roi de Prusse) ca. rond 1900 gebouwd in het midden van wat toen een bebost stuk landbouwgrond was, genoot zij op het westen gerichte V-vormige betonnen greppel een direct uitzicht op de heuvel die bekend staat als les Brawis die naar de Maas loopt en zicht geeft over de kop van het beboste ravijn bij Bois des Trois Cornes. Het was uitgerust met een borstwering voor de infanterie en controleerde ook de weg van Bras-sur-Meuse naar Douaumont. De bezetting van het plateau van Thiaumont en een deel van de heuvel van Froideterre die het gebied van juni tot oktober 1918 domineerde, bracht de vijand naar de achterkant van de verschansing. Verschansing Z werd vooral op de dag van 8 augustus fel betwist. Vanuit de lucht gezien was het niets meer dan een hoop stenen en kraters.
In het slagveld was het niet groter dan een zakdoek, de gevechten waren woedend voorbereid met artillerie , gevolgd door de aanvalsfase.
Froideterre - Retranchement Y (2) - 2022-04-20
De aanvallen werden voorbereid met soms 3 uur of meer met artillerie vuur. (tussen 21 en 23 juni 1916 werden er 1 miljoen obussen gebruikt. Deze stortvloed van vuurkracht, bij de Duitsers bekend als "Trommelfeuer", was bedoeld om de verdediging en de verdedigende troepen te verpletteren, zodat de posities, die inert waren geworden, gemakkelijk te veroveren zouden zijn. Het succes van de strategie hing af van het aantal gebruikte kanonnen en van de nauwkeurigheid van de informatie die werd verstrekt door het waarnemerskorps dat op de grond en in de lucht werkte. De waarnemers bleven tijdens het voorbereidende bombardement opereren en zorgden ervoor dat er geen vijandelijke versterking zou arriveren.
Froideterre - Retranchement Y (3) - 2022-04-20
Zodra de kanonnen ophielden met beschietingen, werd de aanval op de vijandelijke positie ingezet. Soldaten klommen uit hun schuilplaats en rukten op, een paar meter per keer van de ene krater naar de andere, over het verwoeste "niemandsland" dat vervolgens werd geteisterd door de artilleriebeschieting en werd gemaaid door machinegeweerkogels. Werner Breumelburg, een van de Duitse strijders in Verdun, beschreef de verdediging van zijn loopgraaf :
"Beneden waren er massa's figuren gekleed in lichtblauw, Wammsch was al begonnen met schieten, Bosemüller nam ook zijn geweer op de schouder. De infanterie had een machinegeweer. (...) Iedereen was als een gek aan het schieten. Veertig meter verderop kwam de andere kant over de top. We konden hun gezichten zien. De mitrailleur blokkeerde. "Bajonetten, granaten", zei de onderluitenant".
Froideterre - Retranchement Y (4) - 2022-04-20
Ze begonnen inderdaad handgranaten te gebruiken, ze de een na de ander te slingeren, een mitrailleurspositie uit te schakelen of een plaatselijk "spervuur" op te zetten. Soms, maar het was vrij ongebruikelijk, waren er man-tegen-man-gevechten, met bajonetten, en in het heetst van de strijd werden degenen die zich overgaven niet altijd gespaard. De loopgraaf, eenmaal veroverd door een handvol overlevenden, werd onmiddellijk "teruggenomen", versterkt en bewapend met mitrailleurs met het oog op het weerleggen van de tegenaanval die ook zou worden veroorzaakt door vernietigende vuurkracht.
Bron : vertaald uit de informatieve panelen ter plaatsen.
© https://www.gvandeurzen.be
