Bois des Caures - Monument Luitenant-kolonel Driant - 2025-02-11
De aanwezige krachten.
Het Bois des Caures, 3 kilometer lang en 800 meter breed, ligt ten noorden van Verdun. De 1.300 Chasseurs de Driant, behorend tot de 72e Infanteriedivisie (DI), plus enkele elementen van het 165e Infanterieregiment, stonden tegenover twee Duitse divisies van het XVIIIe Korps (westelijke helft van het bos: de 21e Infanteriedivisie, bestaande uit het 81e en 87e Infanterieregiment met het 115e, 116e en 117e Infanterieregiment). De machtsbalans is in het voordeel van de Duitsers, meer dan tien tegen één.
De Franse strijdmacht bestaat uit het 362e Infanterieregiment (RI) in het noordwesten in het Bois d'Haumont, het 1e Bataljon van het 164e Infanterieregiment in het noorden in het Bois de Ville en het 2e Bataljon van het 164e RI in het oosten bij Herbebois, versterkt door twee compagnieën van het 243e RI.
Bois des Caures - Monument Luitenant-kolonel Driant - 2025-02-11
De Eerste Franse Linie is op een discontinue manier georganiseerd aan de noordelijke randen van de beboste bergmassieven. Op 200 of 300 meter in het bos bevindt zich een ondersteuningslinie, bestaande uit kleine aarden wallen, uitgerust met machinegeweren. Alleen in het gebied van de 72e Divisie bevindt zich een derde verdedigingslinie, bestaande uit gevechtsnesten, waaronder R2, de betonnen commandopost van luitenant-kolonel Driant, die vandaag de dag nog steeds zichtbaar is.
Bois des Caures - CP van Luitenant-kolonel Driant - 2022-04-19
21 februari 1916, de staalstorm van de eerste aanval.
De Duitse artillerie-voorbereiding was van een tot dan toe ongeëvenaarde gewelddadigheid en duurde negen uur. "Vulkanen van zes tot twaalf meter breed, bij duizenden, schoten hun kegels van aarde, puin en staal de ruimte in, waar verbrijzelde boomstammen, boomstammen van schuilplaatsen, stukken kanon, brokstukken van wapenuitrusting en menselijke lichamen rondvlogen."
De lagenafstandskanonnen van de Duitse artillerie beschieten de citadel, de kathedraal en het treinstation van Verdun. De driehoek Brabant – Ornes – Verdun werd getroffen door ongeveer een miljoen granaten.
Om 16.00 uur, toen de aanvalsgolven van de Duitse infanterie losbarstten, waren er nog maar 450 overlevenden van Driant's Chasseurs over.
"Van de vijf soldaten zijn er twee levend begraven onder hun verpletterde schuilplaats, twee zijn min of meer gewond en de derde wacht..." (Korporaal Brassard van het 56e BCP).
Bois des Caures - Binnen in de CP van Luitenant-kolonel Driant - 2022-04-19
"De hevigheid van het bombardement was zo groot dat we, toen we onze schuilplaatsen verlieten, het landschap waaraan we de afgelopen vier maanden gewend waren, niet meer herkenden. Er stonden bijna geen bomen meer overeind, bewegen was erg moeilijk vanwege de granaattrechters die de grond hadden verstoord (…) maar er was zo’n wirwar van ijzerdraad en gebroken takken dat het geheel een ernstig obstakel vormde voor de aanvallers”, aldus het rapport van kapitein Seguin van het 59e BCP.
Na zo'n intens bombardement kan niemand zich voorstellen dat er nog mannen klaar zijn om te vechten, georganiseerd en nog steeds begiftigd met echte morele kracht. "We vochten eerst met geweerschoten en sergeant Cosyns, met een herhaald schot van minder dan tien meter afstand, doodden zeven Duitsers, daarna ging het gevecht verder met granaten en ten slotte met bajonetten en geweerkolven" (Kolonel Grasset).
De Duitse opmars wordt door het gebruik van vlammenwerpers en granaten aanzienlijk vertraagd. Bij het vallen van de avond hadden de Duitsers echter het Bois d'Haumont, het noorden van het Bois de Caures, het Bois le Comte, een deel van het Bois de Ville en de eerste loopgraven van de Herbebois in handen.
Bois des Caures - uitkijkpost - 2022-04-19
22 februari, de Jagers bezwijken.
De volgende dag werd de aanval met dezelfde intensiteit hervat en werd er massaal gebruik gemaakt van artillerie. Het Bois de Ville viel in handen van de 25e Duitse Divisie en het Bois de Caure werd vervolgens vanuit het oosten overrompeld. Aan het eind van de middag van 22 februari besloot luitenant-kolonel Driant om de omsingeling te ontlopen en zijn troepen terug te trekken naar het dorp Beaumont. Hij raakte dodelijk gewond tijdens de terugtocht, getuige de pionierssergeant Jules Hacquin: "Ik had mezelf net in een granaattrechter laten vallen toen een sergeant die kolonel Driant vergezelde en hem een stap voor was of zichzelf in hetzelfde gat liet vallen als ik (...) Ik zag duidelijk kolonel Driant op de rand van de granaattrechter het gebaar maken van het uitstrekken van zijn armen terwijl hij zei: "Oh! Daar, mijn God!"draai je dan om en zak achterover, met je gezicht naar het bos. (…) Hij gaf geen enkel teken van leven meer, er stroomde bloed uit een wond in zijn hoofd en het kwam ook uit zijn mond. Hij had de gelaatskleur van een dode man en zijn ogen waren half gesloten.”
Bois des Caures - Herdenkingsmonument op de plaats waar kolonel Driant het leven liet - 2022-04-19
De Duitsers nemen Haumont in. De Franse artilleriebatterijen moesten zich terugtrekken. Brabant, dat met omzeiling werd bedreigd, werd in de nacht van 22 op 23 februari ontruimd. Aan het einde van de dag, op de 22e, werden de Duitsers tegengehouden aan de zuidelijke rand van het Bois de Caure en de aanval op Herbebois was slechts 400 meter ver gevorderd. De doelstellingen van het Duitse offensief werden niet bereikt.
De Franse eenheden in de gelederen en de directe reserves blijven al hun strijdkrachten inzetten en vervullen de hun toegewezen missie, namelijk het winnen van de nodige tijd voor de aankomst van de algemene reserves, bestaande uit het XXe, 1e en XIIIe Legerkorps. Van de 1.300 Chasseurs de Driant overleefden ongeveer zestig man van het 56e Bataljon en ongeveer vijftig van het 59e Bataljon het Duitse offensief van 21 februari 1916.
Deze aanzienlijke offers van de Franse eenheden konden niet verhinderen dat er op 24 en 25 februari 1916, met de val van Fort Douaumont, nog grotere terugtrekkingen plaatsvonden.
Bois des Caures - Tijdelijk graf van Kolonel Driant - 2022-04-19
De gevechten in het Bois des Caures getuigen van de moed van de Franse soldaten aan het begin van de Slag om Verdun.
Bron: vertaling van de infoborden van de site.
© https://www.gvandeurzen.be
