Het laatste rotsblok wordt geplaatst op het niveau van de maximale opmars van de divisie op 16 september 1918. Het bevindt zich aan de weg Xammes-Charey.
De Obelisken van de 5e Amerikaanse Divisie.
De 5e divisie landde in mei 1918 in Frankrijk. Na een trainingsfase met de Fransen nam het deel aan de gevechten in de Vogezen in de sector Colmar-Saint-Dié en arriveerde vervolgens op 8 september in de sector om deel te nemen aan de verkleining van de Saint-Mihiel Saillant. De divisie is aanwezig op de linkerflank van de 2e divisie. Het dorp Viéville-en-Haye dat in zijn sector is opgenomen, zal op de avond van het offensief worden bevrijd. De divisie draagt een rode diamant als symbool, waaraan het zijn naam ontleent, de Rode Diamant.
Obelisk ter ere van de 5de US Division - 2022-10-28
Op dezelfde manier als het Indianenhoofd laat de Rode Diamant 3 obelisken achter die strategische punten symboliseren.
Een obelisk, gelegen aan de linkerkant van de weg Montauville-Limey aan het “fond des 4 vaux” symboliseert de positie van de commandopost op de ochtend van het offensief van 12 september 1918.
De tweede obelisk markeert het startpunt van de divisie op de ochtend van 12 september.
Obelisk ter ere van de 5de US Division - 2022-10-28
De derde bevindt zich bij de uitgang van het dorp Viéville-en-Haye richting Vilcey-sur-Trey. Het markeert de positie van de troepen op de avond van 12 september, ook al zullen ze 2 kilometer verder naar het noorden zijn.
Les Bornes Vauthier.
Deze markeringen, aanwezig over een afstand van 700 km, van Vlaanderen tot Zwitserland, werden op eigen initiatief gemaakt door de beeldhouwer Pau Moreau-Vauhier, een strijder in de Grote Oorlog. Ze symboliseren de positie van het front op 18 juli 1918. Aanvankelijk was een markering per kilometer gepland. Na overleg tussen de voorzitters van de Franse en Belgische Touring Clubs en maarschalk Pétain werden 240 locaties geselecteerd om de Bornes Vauthier te huisvesten. Elke terminal draagt een nummer dat de volgorde van verschijning symboliseert. Hun creatie was mogelijk dankzij donaties uit publieke of private fondsen. Tussen 1921 en 1927 zullen 120 Bornes Vauthier worden geïnstalleerd (22 in België en 98 in Frankrijk). De eerste wordt ingehuldigd in Château-Thierry en de laatste in Hartmannswillerkopf. De Borne van Regniéville zal de 90e zijn die wordt geïnstalleerd en die van Flirey is nummer 68.
Flirey - Borne Vauthier - 2022-10-28
Hij is iets meer dan een meter hoog en is bekroond met de Franse Adrian-helm waarmee de troepen begin 1915 werden uitgerust. Het embleem van de helm is de granaat met twaalf vlammen die de infanterie identificeert, een wapen dat het meest te lijden heeft gehad op de slagvelden. Deze hoofdtooi rust op een lauwerkrans, een symbool van glorie waarin een spandoek de gevechtszone identificeert waarin we ons “Regniéville” bevinden. Op de voorzijde is een inscriptie aanwezig: "Hier werd de indringer van 1918 afgeslagen”. Aan weerszijden van de helm ondersteunen riemen de bus en het gasmasker, die op de zijvlakken zijn vormgegeven. Deze twee elementen van de uitrusting van infanteristen zijn sterke symbolen die getuigen van de wreedheid van de strijd; de dorst die wordt opgewekt door buskruit tijdens gevechten, maar ook het rantsoen van “pinard (tafelwijn)” dat door de poilus wordt gewaardeerd en de sprong in militaire technologieën met de ontwikkeling van gevechtsgassen die synoniem zijn met de dood in ondraaglijk lijden. De gevechten van dichtbij worden op de vier hoeken van de basis gematerialiseerd door de aanwezigheid van een rastergranaat uit 1915, waaruit vlammen voortkomen.
Flirey - Borne Vauthier - 2022-10-28
Poilus: naam die gegeven werd aan de Franse infanteristen die de tijd niet hadden om zich te scheren
Bron: Informatie borden van de site Regniéville, Tourisme Meurthe et Moselle.
